پس از انتشار خبر برگزاری مراسمی در سازمان ملل برای جلاد۶۷ در روز پنجشنبه، سیلی از پیامهای اعتراضی از سراسر جهان علیه این اقدام شرم‌آور به‌راه افتاد. در این روز (۱۰خرداد) یاران شورشگر و ایرانیان شریف و آزاده در خارج کشور با تجمع در مقابل سازمان ملل متحد و برپایی نمایشگاهی از تصاویر شهیدان سربه‌دار، خشم و نفرت عموم ایرانیان علیه این برنامهٔ ننگین را ابراز کردند.
ایرانیان آزاده با برافراشتن پلاکاردها و بنرهایی که ۴۳سال جنایت رژیم و به‌ویژه جلاد۶۷ را به نمایش می‌گذاشت و با شعارهای «ننگ! ننگ! ننگ! ننگ بر این بند و بست!»، ... صدای میلیونها ایرانی و خانواده‌های داغدار شهیدان را در خیابانهای نیویورک طنین‌انداز کردند.
یک روز پیش‌تر نیز اشرف‌نشانها در خیابانهای نیویورک و در مقابل سازمان ملل تصاویر بزرگی از شهیدان قتل‌عام ۶۷ و صحنه‌های جنایات رژیم را که بر بدنه کامیونها نصب شده بود همراه با شعارهای روشنگرانه در محکومیت تصمیم ننگین سازمان ملل به حرکت درآوردند.
همزمان با اعتراضهای شدید هموطنان و انزجار گستردهٔ جهانی علیه تسلیتهای شرم‌آور و برنامه‌ریزی سازمان ملل برای یادبود رئیسی جلاد به‌عنوان رئیس‌جمهور ایران، ۴۵تن از سفیران و مقامات کنونی و پیشین ملل متحد شامل قضات ارشد و کارشناسان طی نامهٔ سرگشاده‌یی به دبیرکل ملل متحد نوشتند: به‌عنوان سفیران و کارشناسان و مقامات فعلی و پیشین ملل متحد، ما عمیقاً از برنامه‌ریزی مجمع عمومی در ۳۰ مه ۲۰۲۴ برای احترام به ابراهیم رئیسی نگران هستیم. در طول ۴دهه، رئیسی در نقض شدید حقوق‌بشر، از جمله ناپدیدسازی اجباری و اعدام فراقضایی هزاران زندانی سیاسی در دههٔ ۱۳۶۰ شرکت یا بر آن نظارت داشت. او یکی از اعضای کلیدی «هیأت‌های مرگ» بوده است که مسئول قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ بودند و به‌این دلیل ملقب به «جلاد تهران» شد. در سال‌های اخیر، او به‌عنوان رئیس قضاییه و بعداً رئیس‌جمهور، سرکوب‌های مرگبار معترضان ضدحکومتی را هدایت کرد و به‌ترتیب ۱۵۰۰ و ۷۰۰ نفر در قیامهای ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ کشته شدند. او بر آزار و اذیت خشونت‌بار زنان و دخترانی که حجاب اجباری را به چالش می‌کشیدند نظارت داشت.
هفتهٔ گذشته (۲خرداد) در جلسهٔ استماع معاون وزیر خارجه در کمیتهٴ خارجی کنگرهٔ آمریکا، برد شرمن از اعضای ارشد این کمیته از حزب دموکرات، ضمن تقبیح تسلیت آمریکا و تصمیم یک لحظه سکوت از طرف شورای امنیت گفت: «من امیدوارم به سفیر آمریکا در ملل متحد پیشنهاد بدهید که در یک زمان مناسب در شورای امنیت، یک لحظه سکوت برای خانواده‌های کسانی اعلام کند که ابراهیم رئیسی آنها را به‌قتل رسانده است؛ ۳۰هزار نفر از آنها در سال ۱۳۶۷ و ۱۵۰۰ نفر در سال ۱۳۹۸ در آبان خونین کشته شدند و بسیاری دیگر نیز قربانی دست‌های آغشته به خون او بوده‌اند».
در پی بالا‌گرفتن اعتراضها، رویترز به‌نقل از یک مقام آمریکایی نوشت: آمریکا برنامهٔ سازمان ملل برای رئیسی را تحریم کرده است وی گفت: «سازمان ملل باید در کنار مردم ایران بایستد، نه این‌که یاد سرکوبگران آنها طی دهها سال اخیر را گرامی بدارد. رئیسی در موارد متعدد و هولناک نقض حقوق‌بشر، از جمله کشتار غیرقانونی هزاران زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ دست داشت».
صبح پنجشنبه (۱۰خرداد) سناتور کلر چندلر با صدور بیانیه‌یی، ضمن ابراز خرسندی از تحریم مراسم یادبود رئیسی جلاد از طرف مقامات آمریکایی تأکید کرد: بسیاری از ایرانیان رئیسی را به‌عنوان «جلاد تهران» می‌شناسند. استرالیا و کشورهای همفکر باید در کنار قربانیان بی‌گناه رژیم ایران در دوران رئیسی بایستند.
ایرین ویکتوریا ماسیمینو، وکیل بین‌المللی حقوق‌بشر و گزارشگر ویژه سازمان ملل در دادگاه عالی جنایی آرژانتین، نیز در مقاله‌یی در تاون هال با اشاره به فتوای خمینی برای قتل‌عام همهٔ مجاهدین سرموضع، نوشت: در آن زمان رئیسی در هیأت ”کمیسیون مرگ“ به همراه سه همکارش به‌طور سیستماتیک از زندانیان سیاسی، به‌ویژه افراد وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران بازجویی کرد و در کمتر از یک دقیقه دستور اعدام صادر کرد. همکاری در برگزاری برای چنین فردی را نمی‌توان چیزی جز بی‌احترامی جمعی به حقوق‌بشر و آزادیهای اساسی تعبیر کرد».
به این ترتیب جوشش خون شهیدان و فریادهای اعتراض شورشگران از خیابانهای ایران تا مقابل مقر ملل متحد، مراسم برای جلاد۶۷ در سازمان ملل را مفتضح کرد. این برنامه با صندلیهای خالی و محکومیت گسترده، نتیجهٔ معکوس داشت و برای نظام قتل‌عام رسوایی مضاعف به بار آورد.
