هفتم ذیحجه ۱۱۴ هجری، سالروز شهادت پنجمین پیشوای تاریخی تشیع انقلابی، حضرت محمد بن علی، امام محمد باقر علیه‌السلام است.
امام محمد باقر در حماسه عاشورا ۳ ساله و در شمار کودکانی بود که در کاروان اسیران با پرچمداری زینب کبری از کربلا به شام و از آنجا به مدینه رفتند. او در سال ۹۵ هجری در بحبوحهٔ اختناق اموی در پی شهادت امام سجاد به دست خلیفهٔ ارتجاع، عهده‌دار رهبری جنبش انقلابی گردید.
وقتی امام باقر هدایت جنبش انقلابی تشیع را به عهده گرفت، اختناق مطلق خلفای اموی که تحت نام اسلام مردم را چپاول و سرکوب می‌کردند در اوج بود، اما حماسهٔ جاودان عاشورا تأثیرات عمیقی بر جامعهٔ آن روزگار گذاشت و خلفای جور تلاش کردند علاوه بر زندان و شکنجه و کشتار، با ترویج افکار ارتجاعی و طبقاتی با رنگ و لعاب اسلامی، تن‌دادن به ظلم و نابرابری و اجبارات بنده ساز را تحت عنوان قضا و قدرتوجیه کنند، و روح ظلم ستیز و رهایی‌بخش اسلام اصیل را به محاق ببرند و از میان بردارند.
برای عبور دادن جنبش از این سرفصل خطیر، امام باقر دو کار سترگ را به موازات هم پیش برد:
اول: تقویت و تداوم جنبش مخفی نیرومند و گسترده شیعیان رزمنده، پاکباز و آگاه. جنبشی که از شرق خراسان تا ماورای خَزَر و از ری تا آذربایجان و از فارس تا کوفه و بصره و اهواز گسترده بود.
دوم: مبارزه نظری علیه مدعیان ریایی دین و فقاهت و ترسیم مرزهای اسلام انقلابی با انواع گرایشهای انحرافی که حکومت اموی به آنها دامن می‌زد.
در همین زمینه از امام محمد باقر که به‌دلیل همین فعالیت‌های عمیق علمی باقر العلوم یعنی شکافندهٔ علوم نام گرفته، احادیث زیادی نقل شده است. از جمله این کلام که «مَا أَحَد یظْلِمُ بِمَظْلِمَةٍ إِلاَّ أَخَذَهُ اَللَّهُ بِهَا فِی نَفْسِهِ وَ مَالِهِ» یعنی هیچ ستمگری نیست که بساط ظلم بگستراند و به گونه‌یی تمام‌عیار با جانش و مالش مورد حسابرسی قرار نگیرد.
هم‌چنین از کلام آن حضرت است که «لافضیلهَ کالجهاد و لاجهاد کمجاهدهِ الهوی»، یعنی هیچ فضیلتی برابر با فضیلت جهاد نیست و هیچ جهادی اهمیت مبارزه با هوای نفس را ندارد.
خلیفه اموی هشام‌بن عبدالملک که از جانب جنبش تحت هدایت امام باقر احساس خطر می‌کرد، طی توطئه‌یی جنایتکارانه توسط والی خود در مدینه، آن حضرت را مسموم کرد و به‌شهادت رساند.
فروغ حیات امام محمد باقر علیه‌السلام، روز هفتم ذیحجة سال۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی خاموش شد، اما ارزشهایی که او خلق کرد و نوری که بر مسیر جنبش انقلابی تشیع تاباند، الهام‌بخش همه نسلهایی گردید که در مسیر رهایی و یگانگی و برای مجاهدت علیه سرکوب و ستم و ارتجاع و استثمار بپا می‌خیزند
از سخنان امام محمد باقر است که گفت: جهاد و پیکار علیه جباران و ستمگران هرگز گم نمی‌شود چرا که خداوند جهاد را بر تمام کارهای دیگر مقدم داشته و مجاهدان را در جایگاه و آمرزش و رحمت فضیلت و برتری داده است.
کسی که برای انجام یک عمل خیر مصمم است پس بشتابد چرا که هر لحظه تأخیر راه ورود و تأثیرگذاری شیطان را می‌گشاید.
لطفا به اشتراک بگذارید:
