من هر لحظه دارم به خانواده‌های قتل‌عام۶۷ و اعدام‌شدگان دهه شصت فکر می‌کنم. من زمانیکه لاجوردی قصاب اوین به هلاکت رسید در ایران بودم. همان صحنه الان تکرار می‌شود. خوشحالی بی‌اندازه مردم. شیرینی پخش می‌کردند و بسیار خوشحال بودند.
آن هیولای اوین که آنهمه جنایت کرد و دهها هزار مجاهد و مبارز را اعدام کرد. همزاد او همین رئیسی بود. رئیسی در جنایت حد و اندازه‌ای نداشت. در سالیان دادستان کرج و همدان و جاهای دیگر بود. البته من زمانیکه در هیئت مرگ او را دیدم نمی‌شناختمش و بعد نام او را فهمیدم.
لطفا به اشتراک بگذارید:
