سالیان قبل در یکی از جلسات استماع کنگره آمریکا، نماینده برجسته آمریکایی، دینا روهرا باکر، به یکی از عوامل فشار رژیم ایران که مجاهدین را به‌خاطر مبارزه علیه رژیم آخوندی، به تروریزم متهم می‌کرد، گفت: «درست می‌گویید نباید بر علیه حکومت خودکامه سلاح برگرفت، همانند پدران بنیانگذار ما که برای آزادی سلاح به دست نگرفتند! آه صبر کن! آنها سلاح برگرفتند و به آزادی رسیدند.»
با شنیدن افاضات اپوزیسیون‌نماهای صادراتی رژیم و بچة شاه مخلوع در مورد «خشونت پرهیزی» در مقابل پاسداران تا دندان مسلح که برای سرپا نگه داشتن حکومت خامنه‌ای از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کنند، یاد آن استماع و صحبت‌های نماینده آمریکایی و تشبثات آن لابی رژیم افتادم.
بعد از دو سال تلاش و استفاده رذیلانه از موهبت! کرونا (که خامنه‌ای جنایتکار رذیلانه آنرا فرصت خواند) برای خاموش نگه داشتن جامعة در جوشش، بالاخره شهادت مهسا امینی، جرقه اعتراضات سراسری در ایران را زد. میهن تحت سرکوب و ستم، از آنروز تاکنون، صحنه دلاوری و رشادت نسلی است که با دست خالی می‌خواهد «حقش را فقط کف خیابان» به دست بیاورد.
استمرار این قیام، علیرغم سرکوب گسترده و در شرایطی که تمامی دستگاه امنیتی رژیم از سرکوب اعتراضات چیده شده است، نشاندهنده پیوند تظاهرات‌ها با کانونهای شورشی است. سرکوب مطلق، راهی جز مقاومت به هر قیمت را برای مردم به جان آمده، باقی نمیگذارد.
بعد از شکست پروژه اصلاحات در قیام ۹۶ ماجرای احیای سلطنت کلیک خورد. بچه شاه را که سالیان کار مهمش تسلیت و تبریک توییتری و حضور در کازینوها وارتباط دوجانبه با سپاه و بسیج بود! به ناگاه با یک هیاهوی تبلیغاتی با استفاده از رسانه‌های استعماری از کیسه مارگیری بیرون کشیده و تلاش به مصادره انقلابی کردند که در امتداد انقلاب ضد سلطنتی ۵۷ است و پدر دیکتاتورش را ساقط کرد. با قطار کردن عده‌ای ریزشی شیخ و ساواکی‌های شکنجه گر اتوبوس مجانی و سیرک وکالت راه انداختند که یکی پس از دیگری با خفت و خواری به شکست کشیده شد. هدف هم مشخص بود: منحرف کردن و به خاموشی بردن آن
سرنشینان اتوبوس مجانی، به سرکردگی بچه شاه، با ژست مخالف، شروع به لگد زدن به مقاومت سازمان‌یافته علیه رژیم، یعنی سازمان مجاهدین، کردند و بر طبل خشونت پرهیزی کوبیدند و می‌کوبند.
بچه شاه در یک مصاحبه مشمئز کننده و از پیش طراحی شده در جواب مجری که او و خانواده‌اش را «قربانی» معرفی می‌کرد در رابطه با شعار فراگیر «نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم» وقیحانه مدعی شد که این شعار به «چرخه خشونت» دامن می‌زند و او به عنوان «قربانی» می‌گوید که نباید از این شعار و منش استفاده کرد!
جوجه فاشیست‌های صادراتی و ساواکی‌هایش در تظاهرات به هموطنان و هواداران مقاومت حمله و هتاکی‌های رذیلانه می‌کنند، می‌گوید که خشونت ممنوع!
در شرایطی که رژیم فقط با اعدام و سرکوب سرپا است، معنی این حرفها دست باز دادن به دشمن برای سرکوب و اعدام باز هم بیشتر و قیمت گرفتن از جبهه خلق به سود ضد خلق است. به همین دلیل باید این خط که همسویی با دشمن است را افشا کرد.
حرف مفت قدغن! وقتی خلقی اراده می‌کند، بر زنجیرهاست که بگسلند و بر شب تیره است که پایان پذیرد.
مجاهد خلق امیرپاشا برج خانی
اردیبهشت ۱۴۰۲
