قیام سراسری مردم ایران بیست و ششمین روز خود را پشت سرگذاشت. قیام کنندگان هر روز مصمم‌تر و رادیکال‌تر از روز قبل با گامهای استوار به سوی انقلاب و سرنگونی فاشیسم دینی حاکم به پیش می‌تازند. بغض های در گلو مانده و صداهای سرکوب شده اینک به فریاد تبدیل شده و با شعارهای کوبنده به گوش حاکمان و افکار عمومی داخلی و جهانی می‌رسد. حاکمان سرکوبگر دریافته‌اند که این قیام ولو اینکه افت و خیز داشته باشد ولی سر بازایستادن ندارد و همچون سیلی مهیب و بینان‌کن مقصد نهایی آن سرنگونی تمامیت رژیم ولایت فقیه است و پیروزی محتوم مردم بپاخاسته را بشارت می‌دهد.
اگر به اقدامات و گفته های مهره‌های حکومتی نظری بیفکنیم متوجه می‌شویم که قیام به عیان ترس و وحشت سرنگونی را در آنها ایجاد کرده است.
ترس و وحشت مهره های حکومتی از قیام
تلویزیون حکومتی روز شنبه 16 مهرماه 8 اکتبر از جلسهی سران سه قوه خبر داد. سران سه قوه، در پایان این اجلاس، عاجز از ارایه خط و سیاستی مشخص در برابر قیامی که موجودیت رژیم را نشانه رفته است، فقط به حرفهای کلی و تکراری اکتفا نموده و خبر به اینصورت منتشر شد که: «سران قوا بر اهمیت وحدت کلمه برای تداوم توسعه و پیشرفت کشور تأکید و حفظ آرامش را برای فعالیت‌های اقتصادی و کسب و کارهای مردم ضروری دانستند».
پاسدار سرلشکر محمد باقری فرمانده ستادکل نیروهای مسلح رژیم، بعنوان بالاترین فرمانده سرکوب نیز ترس و وحشت از استمرار قیام و بالغ شدن آن به انقلاب و سرنگونی را اینچنین ابراز کرد:
«تهدیدات نوظهور و بعضاً ناشناخته بروز می‌کند و ما باید خود را آماده کنیم… افراد فریب خورده ممکن است مسیر آشوبگری را با تهییج عناصر مزدور ادامه دهند… مسئولیت و مأموریت فرماندهی انتظامی کل کشور با همکاری سپاه و بسیج این است که امنیت و آرامش را به کشور بازگردانند… امروز دشمنان تلاش می‌کنند تا اولاً در میان مجموعه نیروهای مسلح و ثانیاً در میان مردم و نیروهای مسلح، تفرقه، اختلاف و دو دستگی ایجاد کنند». (روزنامه انتخاب ـ۱۶مهر ۱۴۰۱)
با تداوم قیام سراسری، اصطلاح «انقلاب» به فرهنگ عمومی مردم تبدیل شده است. قیام کنندگان در شعارهایشان فریاد می زنند که «به این نگید اعتراض، اسمش شده انقلاب». یعنی اوضاع به نقطه‌یی رسیده است که خواسته‌ها از دایره برخی مطالبات همیشگی خارج شده و به هیئت حاکمه این عزم و هدف را تفهیم می‌کنند که دیگر بازگشتی به عقب متصور نیست. بنا بر این دیگر بحث از رفرم، اصلاح و بزک و آنچه که جماعت و دستجاتی منافعشان در بقای شعارهای گول زننده است؛ خبری نیست و بعکس شعارها بسیار رادیکال است.
شعارهایی مانند مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر، امسال سال خونه سیدعلی [خامنه‌ای] سرنگونه و امثال اینها به شعارهای اصلی قیام کنندگان در سراسر ایران تبدیل گشته و به‌جز وابستگان نزدیک و مزدبگیران دایره قدرت کسی به بقای دیکتاتوری دینی معتقد نیست و همه اقشار خواهان تغییر بنیادی و سرنگونی رژیم هستند. در کف خیابانهای ایران انقلابی نوین در جریان است که هیچ نیرویی یارای بازداشتن آن نیست.
بی مناسبت نیست در اینجا به یک پیشینه تاریخی از انقلاب کبیر فرانسه اشاره شود.
هانا آرنت در کتاب «انقلاب» می‌نویسد: شب چهاردهم ژوئیه ۱۷۸۹ هنگامی که لویی شانزدهم در پاریس «خبر» سقوط زندان مخوف باستیل و رهایی گروهی از زندانیان و فرار لشکریان سلطنتی در برابر هجوم مردم را از لیانکور شنید، شاه برسر او فریاد زد: «این یک طغیان است» ولی لیانکور حرف پادشاه را تصحیح کرد و گفت: «خیر اعلیحضرت! این یک انقلاب است!».
استمرار قیام برای انقلاب دموکراتیک مردم ایران
در ایران نیز توان و حرکت نیروی عظیم آزادیخواه، تغییرطلب و خواهان سرنگونی را نمی‌شود نادیده گرفت و گفت این یک طغیان مدنی علیه حجاب و چادر و امثال آن است. شرایط جوشان کنونی ایران مانند گلوله‌یی است که از لوله تفنگ خارج شده و بسرعت به سمت هدف شتاب می‌گیرد. ممکن است عوامل بالستیکی بر منحنی پرواز گلوله تأثیراتی جزیی داشته باشند؛ اما قادر نیستند گلوله را مجددا به لوله تفنگ برگردانند.
سیر وقفه‌ناپذیر قیام سراسری 26 شبانه روز گذشته در ایران نیز به ما یک انقلاب عظیم و سراسری را اثبات می‌کند. انقلابی که در حتمیت وقوع آن تردیدی نیست و مهار آن از حیطه قدرت خامنه‌ای و دستگاه عرض و طویل سرکوب او خارج شده است.
کسانی هم که مصالحشان ایجاب می‌کند بر واقعیت انقلاب مردم ایران چشم ببندند و آنرا به خواسته های ناچیز مانند حجاب و مطالبات مدنی تنزل دهند و یا به عمد بگویند که این قیام فاقد رهبری است، به خوبی می‌دانند که راه به جایی نخواهند برد چون بر روی یک واقعیت غیرقابل انکار خاک می‌پاشند. خورشید در پشت ابرهم همچنان خورشید است و نمی‌شود وجود خورشید را منکر شد. این انقلاب پشتوانه 41 سال مقاومت خونبار با فدای بیش از 120 هزار از بهترین فرزندان ایران و رنج و شکنج صدها هزار زندانی سیاسی و فقر و فاقه ارتش گرسنگان و بیکاران و فرودستان و … را در پشت سر خود دارد.
بنا بر این میوه چینان و فرصت طلبان و کسانی که بر روی واقعیت ها و خواسته‌های مشروع مردم بپاخاسته ایران چشم می‌بندند طرفی نخواهند بست و قادر به کمک به حفظ این رژیم و خرید زمان بیشتر برای آن نخواهند شد.
بی تردید انقلاب دموکراتیک مردم ایران پیروز می‌شود.
نظام میرمحمدی
حقوقدان و کارشناس مسایل ایران
❊ مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است.
