اولین بار نیست که در طول مسیر مبارزه با این صحنه روبه‌رو می‌شوم اما این صحنه هیچ وقت تکراری نیست. همیشه تکان دهنده است و پیامی با خود دارد. پیامی رسا که صدای آن به همه جا می‌رسد.
وقتی تصاویر شهیدان قیامی که از شهریور آغاز شده و هم‌چنان در جریان است از جلوی چشم‌هایم عبور می‌کردند در نگاهها و لبخندهای آن شهیدان چیزی آشنا با من نجوا می‌کرد. اولین شهید که دیدم عکس مینو مجیدی بود، اما گویا به گلناز صمصامی شهید قیام آبان ۹۸ نگاه می‌کنم همو که گفته بود روزهای خوب خودشان پا ندارند که بیایند و باید آنها را بیاوریم و خود برای این گفته‌اش به خیابان رفت. و باز عکس شهید دیگر و باز یاد آشنای دیگر شهید قیام آبان. این شباهتها نه به‌خاطر خطوط چهره که به‌خاطر آرمان مشترک است، به‌خاطر برق امید و باوری است که در چشم‌ها لانه کرده است. به‌خاطر خروشی است که در لب‌ها نشسته است. به‌خاطر آرمان بالا بلند آزادی که از ابتدای سرکار آمدن هیولای ولایت فقیه، مردم ایران با جنبش مقاومت‌شان یعنی سازمان مجاهدین در برابر آن قد علم کردند و تا همین شب‌ها و البته تا رسیدن به پیروزی ادامه دارد.
این صف گواه اراده شکست‌ناپذیر مردم ایران است برای آزادی. خطابی است به دژخیمان که هر چه در توان داشتید در همه این سالیان کردید، از هیچ جنایتی فروگذار نکردید، حتی دست‌های پلیدتان برای جنایت نلرزید اما حالا چرا این‌طور به لرزه در آمده‌اید؟ شما که می‌کشید، شما که می‌زنید، شما که هر جنایتی می‌کنید، شما که حتی از قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۶۷ نهراسیدید، پس از چه می‌ترسید؟ چه چیز این روزها شما را به وحشت انداخته که به صحنه می‌آیید و می‌خواهید نیروهای فرو رفته در باتلاق‌تان را که در ترس خود دست و پا می‌زنند بیرون بکشید. پاسداری به نام حسن‌زاده برای دلداری به نیروهای وارفته به تلویزیون می‌آید و می‌گوید: «یک زمانی در کل کشور ما موشک می‌زدند از دو تا سطل زباله نترس! این نظام مستقر است!» (تلویزیون رژیم ـ ۶مهر). خب اگر مستقر است چه نیازی به این حرف‌ها! آیا کلمه به کلمه این جملات از ترس اشباع نشده است؟
پاسخ در صف شهیدان است که از سال۶۰ هم‌چون زنجیری بهم پیوسته با دیکتاتور سخن می‌گویند. آنها می‌گویند هر چه در چنته داری وسط بیاور ما خلقی هستیم که با زیباترین فرزندان آفتاب هم‌چون دیواری شکست ناپذیر در برابر شما ایستاده‌ایم. ما را از کشتن می‌ترسانید؟ به صف شهیدان نگاه کن اگر قرار بود بترسند که چنین جوانانی و چنین شکوفه‌هایی را برای آزادی فدیه نمی‌دادند. خلقی برای پرداخت بها این‌چنین می‌پردازد حماسه‌ساز است و تا رسیدن به پیروزی و آزادی هیچ چیز نمی‌تواند مانع‌اش بشود.
فریوار
مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است
